خواستگاه تاریک اژدها

سال گذشته بود که کمپانی Capcom برای بدست آوردن سهمی از بازار بازی در غرب، اثر جدید خود را که یک عنوان اکشن-نقش آفرینی مطابق میل مخاطبان غربی بود، عرضه کرد. Dragon's Dogma نه تنها از ویژگی های یک نقش آفرینی ژاپنی فاصله گرفته بود، بلکه با گرته برداری از آثار بزرگی همچون The Elder Scrolls ،Dragon Age و دیگر عناوین شاخص خود، توانست نظر بسیاری را جلب کند. نتیجه، اثری شد که نقاط مثبت و منفی بسیاری داشت. گاه تحمل بازی سخت بود، اما ویژگی های مثبت آن بر نواقصش غلبه داشت و همین نکته باعث می شد تا هر کسی نتواند نسبت به DD بی تفاوت باشد.

بازخوردهای مناسب از سوی مخاطبین و منتقدین ارزش های این بازی را تأیید می کرد که علی رقم نشانه گرفتن بازار غرب، توانسته بود بیشترین میزان فروش را در کشور ژاپن تجربه کند. موفقیت های تجاری DD باعث شد تا Capcom خیلی زود به فکر نسخه جدیدی برای آن باشد. به همین دلیل Dark Arisen را در خلال نمایشگاه TGS معرفی نمود که گفته می شد یک نسخه اصلی از این سری است و بصورت رسمی انتشار خواهد یافت. البته DA در ابتدا قرار بود تنها برای کشور ژاپن عرضه شود که در نهایت اینگونه نشد. اکنون مدتی است که این عنوان به ظاهر جدید منتشر شده که باید به بیان ویژگی های مثبت و منفی آن پرداخته شود.

داستان

داستان DA تفاوت خاصی با عنوان اصلی ندارد و با شروعی تکراری همراه است. قهرمان بازی در یک دهکده کوچک، یک زندگی عادی دارد که در صحنه های آغازین یک اژدهای عظیم و خوفناک به آنجا حمله می کند و روستائیان و خانه هایشان را به آتش می کشد. در حالیکه همه اهالی فرار می کنند، قهرمان داستان با اعتماد به نفس کامل به سمت اژدها حمله ور می شود که نتیجه این رویاروئی پر واضح است و او توسط اولین ضربه اژدها از پا درآمده و به ساحل دریا می افتد. اینجاست که اژدها خود را بر بالین وی رسانده و لب به سخن می گشاید. سپس سینه اش را شکافته و قلب او را می بلعد. او پس از مدتی در خانه کدخدای روستا به هوش می آید و در کمال ناباوری متوجه می شود که بدون وجود قلبش هنوز زنده است و نفس می کشد. به همین سبب، راهی سفری پرماجرا می شود که رمز و راز این اتفاق را کشف کند. در این مسیر، انتخاب های بسیاری وجود دارند که جهت بازی را مشخص می کنند، اما مشکل اصلی برطرف نشده و همانند نسخه اصلی، داستان DA شروعی بسیار عجولانه، سطحی و نامناسب دارد. تنها تفاوت، اضافه شدن تعدادی شخصیت جدید است که در روند داستانی نقش دارند.

گرافیک

DD از پرهزینه ترین پروژه های Capcom در این چند سال اخیر بوده است. از این رو، انتظارات بسیاری از این عنوان می رود. متأسفانه با توجه به وضعیت گرافیکی سایر عناوین ساخته شده در استودیوهای داخلی این کمپانی، DA را در خوش بینانه ترین حالت می توان متوسط دانست. این بازی توسط موتور به روز شده MT Framework ساخته شده که در نگاه کلی، اتمسفری مثال زدنی دارد. وجود چرخه شبانه روزی و نورپردازی در صحنه های تاریک و وحشتناک از ویژگی های مثبت DA هستند و به علاوه انیمیشن های دیدنی و سایه زنی با توجه به وسعت صحنه ها، بسیار مناسب صورت گرفته اند.

اما چهره زشت بازی زمانی خود را نشان می دهد که به میزان جزئیات در صحنه ها و همچنین کیفیت بافت های محیط و شخصیت ها توجه می کنید. اکثر محیط های شهری، خالی از سکنه هستند که گویی زندگی در آن نقاط وجود ندارد. از طرفی، طراحی Bossها و موجودات غول پیکر، بسیار زیبا و مثال زدنی انجام شده و تداعی کننده خاطرات عناوینی همچون Shadow of The Colossus هستند. به علاوه، وجود باگ های بی شمار که به جزو جدایی ناپذیر بسیاری از عناوین Open-World در این نسل تبدیل شده، بسیار زننده در DA جلوه می کند. اکثر اشیاء از فیزیک خاصی بهره نمی برند و اعضای بدن و ابزار شخصیت ها درون آن ها فرو می رود! هوش مصنوهی هم با ساختار ناقصی که دارد، تیر خلاص را در این زمینه بر بازی وارد کرده است.

هرج و مرج و سرگردانی در اکثر NPCهای بازی دیده می شود. حتی شخصیت های اصلی هم از این مشکل رنج می برند. کمتر دیده می شود که درست به وظایفشان عمل کنند و به فرامینی که از طرف شخصیت اصلی داده می شود، عمل کنند. اگر بجای استفاده از چندین شخصیت فرعی، از چند شصخیت اصلی به عنوان همراهان استفاده می شد، قطعا شاهد چنین مشکلاتی نبودیم. متأسافانه DA از نظر بصری هیچگونه پیشرفتی نسبت به عنوان اصلی نداشته و تمامی مشکلات ذکر شده، پیش از این هم دیده شده اند، اما Capcom برای برطرف کردن آن ها هیچ تلاشی نکرده است.

موسیقی/صداگذاری

موسیقی در DA حد وسط ندارد. به ندرت پخش می شود، اما حقیقتاً بسیار لذت بخش است و تأثیر مثبتی بر بالا رفتن هیجان بازی در هنگام مبارزه با دشمنان به خصوص Bossها می گذارد. تعداد قطعات بکار رفته در این نسخه نسبت به عنوان اصلی بهبود یافته و آهنگ های جدیدی چه در گیم پلی و چه در سایر نقاط بازی، گوشنوازی می کنند. تم موزیک بازی همان حال و هوای خاص موسیقی های ژاپنی را در خود حل کرده، به طوری که برای بازیکنان غربی نیز خوشایند به نظر برسد. صداگذاری برای شخصیت ها در سطح مناسبی قرار دارد و نمی توان به آن اشکالی وارد کرد. سایر شخصیت ها بسیار پرحرف هستند و به ندرت پیش می آید که دیالوگ مثبت و تأثیر گذاری در جهت به پایان رساندن مأموریت ها بر زبان بیاورند و بیشتر به تیکه های طنزآمیز و رجزخوانی ها بسنده می کنند! همچنین تنوع تن صداها در این شخصیت ها بسیار محدود است.

گیم پلی

DA اکثر احتیاجات یک نقش آفرینی Open-World مناسب را برطرف می کند. در همان ابتدای بازی، امکان شخصی سازی قهرمان اصلی و انتخاب جنسیت، کلاس مبارزه و غیره وجود دارد که از اولین ویژگی های شاخص عناوین برتر این سبک محسوب می شود. قهرمان بازی و یکی از همراهان می توانند از یکی از کلاس های موجود که به جنگجو، جادوگر، تیرانداز، و غیره تقسیم می شوند را انتخاب کنند. از همان ابتدای بازی، یکی دیگر از استانداردهای موجود در میان عناوین نقش آفرینی خود را نشان می دهد و آن امکان جمع آوری هزاران آیتم مختلف است. از جمع آوری آشیاء گوناگون گرفته تا انواع میوه ها و برگ های گیاهان تا نوشیدنی و معجون های متنوع که هر کدام خاصیت مجزایی دارند.

در ادامه، سیستم مناسب تلفیق یا ساختن (Crafting) آیتم ها یا معجون ها در اختیار بازیکن گذاشته می شود. البته طبیعی است که محدودیت هایی در این زمینه وجود داشته باشد که از مهمترین آن ها باید به مقدار وزن قابل حمل اشاره کرد. همکاری گروهی و همه جانبه به سبک عناوین مطرح MMORPG حس و حال نادری به این بازی بخشیده است. برای همه افراد Level‌های خاصی بصورت پیش فرض در نظر گرفته شده که با توجه به سبک مبارزه ای آن ها قابل انتخاب هستند. البته همانطور که اشاره شد، هوش مصنوعی نه چندان قوی و پرحرف بودن همراهان باعث می شود تا عطایشان را به لقایشان ببخشید.

از آنجایی که خالقان بازی قبلاً روی عناوین دیگری همچون Devil May Cry کار کرده اند، تعداد فنون چندضرب به کار رفته در DA در حد مناسبی است، اما به هیچ وجه با عنوان نامبرده شده برابری نمی کند. یکی از ویژگی های کارآمد در هنگام درگیری ها، سیستم Grab است که باعث می شود دشمنان را دست و پا بسته کنید و از Bossهای غول پیکر و بی شمار بازی بالا رفته و به نقاط ضعف آن ها ضربه وارد کنید. امکان خرید و فروش و استفاده از وسایل و اسلحه های جنگی در سطح مناسبی قرار دارد و می توان آن ها را ارتقاء داد. از مزیت های DA نسبت به نسخه قبلی یک سری مأموریت های اضافی هستند که موازی با مأموریت های اصلی در نقشه با رنگ متفاوتی دیده می شوند. در نهایت باید به یک درجه سختی جدید با گزینه ای کاملاً مجزا به نام Hard Mode اشاره کرد که بازیکن را بیشتر به چالش می کشد.

نتیجه گیری

DA تجربه ای متفاوت و منحصر به فرد است که ادامه دهنده راه عنوان اصلی به حساب می آید. این نسخه نکته چندان جدیدی به همراه ندارد که بر روند بازی تغییرات ایجاد کند و اینکه در غالب یک بازی کامل منتشر شده کمی عجیب به نظر می رسد.

نویسنده: علی رضایی